بشارت :: بهمن و اسفند 1384، شماره 51
گاهي بعضي افراد جاه طلب و پر مدّعا و ناآشناي با قرآن در برابر امامان واهل بيت پيامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) كه آشناترين افراد با قرآناند، قرار گرفته،زبان اعتراض گشودهاند؛ليكن رسوا شدهاند.يكي از آنان با امام صادق سر سفره طعام نشسته بود.وقتي امام(علیه السلام) دست از طعام كشيد،گفت:ا«لحمدلله رب العالمين…؛حمد و سپاس براي خداست، پروردگار جهانيان!خدايا! اين نعمت از تو و از رسول تو است.
آن مرد دعاي امام(علیه السلام) را بر نتابيد و گفت:يا ابا عبدالله!با خدا شريك قرار دادي!
امام صادق(علیه السلام):اي بيچاره! خداوند در كتاب خود فرمود:«و ما نقموا الاّ ان اغناهم اللّه و رسوله من فضله؛انكار و ايرادي نداشتند ،مگر آن كه خدا و رسول او از فضل خود آنان را دارا و بينيازشان قرار داده بود.»(سوره توبه، آيه 74)
و باز فرمود:«و لو انّهم رضوا ما آتيهم اللّه و رسوله و قالوا حسبنا اللّه سيؤتينا اللّه من فضله و رسوله انّا الي اللّه راغبون؛و اگر آنان به آن چه خدا و رسول او به ايشان داد،راضي و خشنود ميشدند و ميگفتند: خدا ما را بس است،خدا از فضل خود و رسول او به ما خواهند داد و ما به سوي خدا راغب هستيم».(سوره توبه،آيه 59)
آن مرد كه به خطاي خود پي برده بود، گفت:به خدا سوگند گويا اين آيههاي قرآني را من نخوانده و حتي تاكنون نشنيده بودم.
امام صادق(علیه السلام) كه آن شخص را به جاه پرستي و دنيا طلبي ميشناخت فرمود:تو آن آيات را خوانده و شنيدهاي؛ليكن خدا درباره تو و امثال تو چنين نازل فرموده:«افلا يتدبّرون القرآن ام علي قلوب اقفالها؛آيا اينان در قرآن دقّت نميكنند و نميانديشند؟يا بر دلهايشان قفلهاي آن است».(سوره محمد، آيه 14) و نيز فرمود:«كلاّ بل ران علي قلوبهم ما كانوا يكسبون؛(سوره مطففين، آيه 14) نه چنين است، بلكه آنچه كسب كردهاند و گناهاني كه انجام دادهاند دلهاي ايشان را زنگ زده و تيره و تار ساخته است».1
آري!از گذشته دور، برخي مدّعيان توحيد مثل وهّابيهايي كه شيعيان را به سبب زيارت اهل قبور، مشرك ميدانند،وجود داشتهاند؛ولي امامان اهل بيت با قرآن با آنها رو به رو شده و مشتشان را باز كردهاند.
________________________
1.كراجكي، كنزالفوائد، ص 196.
استدلال با قرآن
- بازدید: 10555
دیدگاهها
ممنون
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا