ایه شهد اللّه
ابوبصیر در روایتی طولانی كه از امام صادق (ع) درباره چگونگی ولادت امامان (ع)می‌گوید:زمانی كه امام به دنیا اید دست‌ها را بر زمین نهاده و سر به سوی آسمان بلندمی‌كند:اینكه دست‌ها را بر زمین می‌نهد برای آن است كه هر علمی كه خداوند از آسماننازل كرده برگیرد، و سر سوی آسمان بالا می‌برد، چون یك منادی از جانب پروردگار اورا به اسم و نام پدرصدا می زند و او را به ثبات و استقامت سفارش كرده،می‌گوید:به دلیل عظمت آفرینش تو، تو برگزیده خلق من و محل اسرار و خزینه دار علم و خلیفه من درزمین هستی…پس چون صوت آن منادی به پایان رسید، امام برای اجابت دست‌ها را به زمین گذاشته،سر به آسمان بلند می‌كند و این ایه را تلاوت می‌فرماید:«شهد اللّه انه لااله الّا هو و الملائكة و اولوا العلم قائماً بالقسط لا اله الا هو العزیزالحكیم».(سوره آل عمران، ایه 18)
وقتی سخن امام تمام شد خداوند علم اولین و آخرین را به ایشان عطا می‌كند وشایستگی زیارت روح را در شب قدر به دست می‌آورد.
ابوبصیر پرسید:«ایا روح همان جبرئیل است؟» امام جواب داد:«خیر،روح از جبرئیل بالاتر است؛زیرا جبرئیل از فرشتگان و روح اعظم فرشتگان است. ایا نه این است كه خداوند فرمود:«تنزل الملائكة و الروح؟»3

کوثر :: آبان 1376، شماره 8  
__________________________
3.اصول كافی، ج 1، ص 317

نوشتن دیدگاه