به جمال تو اي حبيب خدا
شيرمرد جهادي و جاريست
همت و سعي تو مبدل كرد
تو و با ظلم آشتي هرگز
اي به محرا ب عشق غرقه بخون
از تب و تاب تو بوادي قدس
همه شب مادرت چو مرغ سحر
زير بار غم تو مي ترسم
جان پاك تو شد فداي كسي
چون تو در را انقلاب حسين
چه بگويم گه گفت خير الناس
دل و جاني خداي جو داري
اي محبت شعار مهرآئين
ها، تو آني كه تكيه در همه حال
معتصم گشته اي به (حبل الله)
پيش ارباب ظلم و استعمار
شده اي محو شاهد ازلي
گر دو دستت بخاك افتد باز
گر اميد تو نااميد شود
نشوي تا شهيد، وا نشود
گرچه زهرا نبود مادر تو
شرمساريم ماو بهر فرج
خسروا با وجود اينمه دل
با چنين جلوه وجلال و جمال
چه بگويم كه گفت خير الناس
آفرينش بود سرا پا چشم
در فضا جلوه تو مي بيند
بوسه بر بازوي تو داد و گريست
بسته بر گيسوي تو زينب دل
دل به مهر تو داده ايم امروز
تو شهيد كنار علقمه اي
سپر تيز سينه است اگر
همه اعضاي تو سپر هستند
در عزاي تو روز تاسوعا
هر سه موي من ز سوز جگر
آرزو داشتم به ديدن تو
يا لياقت نداشت ديده و يا
اي تو همچون علي خدا را دست
طلب مدح كردم از طبعم
چه بگويم كه گفت خير الناس
اي سرود غمت ترانه ما
اين نسيم سحر كه مي گردد
ديده بهر نثار مقدم دوست
ديده با ياد شاهدان شهيد
بسكه در جام سرخ لاله چكيد
هر كجا لاله از زمين رويد
گرچه بر فرق دشنمنان آمد
گرچه خود شرق وغرب افسونگر
ما عقابيم و آسمان پرواز
آري اي ماه هاشمي طلعت
اسوه ماست تا كه (ثار الله)
مي كند شور روز عاشورا
غير شش گوشه مزار حسين
ما جمال حسين مي جوئيم
ذكر (لبيك يا حسين) بود
با تو از لاله هاي پرپر باغ
چه بگويم كه گفت خير الناس
-------------------------------------
شعری از محمد جواد غفور زاده
