معاویه بن وهب (از اصحاب امام صادق علیه‎ السلام) می‎گوید:
خدمت آن حضرت رسیدم. در مصلای خود در خانه اش نشسته بود و پس از نماز با خداوند راز و نیاز می‎کرد. از جمله (در دعا نسبت به زائران قبر امام حسین علیه‎ السلام) می‎گفت:
«خدایا زائران قبر حسین(علیه السلام) را بیامرز، اینان که در این راه، پول خرج می‎کنند، بدن‎های خود را در این راه در معرض قرار می‎دهند… خدایا رحمت کن بر چهره‎هایی که آفتاب، رنگ آنها را تغییر داده، صورت‎هایی که متوجه قبر اباعبدالله است، چشم‎هایی که در محبت ما اشک می‎ریزد… خدایا این جان‎ها و بدن‎ها را به تو می‎سپارم، تا کنار حوض کوثر به هم برسیم… .»

منابع : الکافی : ج4 ص 582، بحارالانوار، ج ۹۸،۵۲ و ۸

نوشتن دیدگاه