روز  شهادت  ۸ ربیع الاول ۱۳۹۸ - مسجد حضرت امیر (ع)
سم وقتی به کسی داده میشود دو خصوصیت ایجاد میکند,یکی تشنگی می آورد و یکی تعادل بدن را ازبین میبرد بسیار ضعف ایجاد میکند.
به امام عسکری علیه السلام در سن 28 سالگی زهر دادند,زهر آنقدر قوی بود که صبح وقتی به حضرت زهر دادند ایشان به ظهر نکشیدند و شهید شدند.
ایشان بسیار عطش داشتند و انقدر تعادل اعضا بهم خورده است که دندانها بهم میخورد.
برای رفع عطش بهترین کار آب دادن است بهترین کسی که میتواند در این شرایط آب دهد پسر انسان است ,آقای مسموم ما در بستر آرمیده است,آقازاده ی 5 ساله بالای سرشان هستند و سر پدر روی زانوی ایشان است.
آب آوردند اما آنقدر دندانها بهم میخورد از شدت ضعف و اثر سم,که بعید است گلوی مبارک امام عسکری علیه السلام سیرآب شده باشد,ولی یک حُسنی داشت وقتی از دنیا رفت امام عسکری علیه السلام سرش روی زانوی پسرش بود.
یک حُسن دیگر اینکه زن و بچه ی دیگری آنجا نبود,حُسن دیگر اینکه رجاله و نامردها و نامحرم ها هم نبودند.امام ما آب خواست اما اینکه بتوانند به او آب بدهند معلوم نیست.
اینجا پسر به پدر نتوانست آب بدهد,در کربلا پدر به پسر نتوانست آب بدهد پسر شش ماهه را در آغوش گرفت و برای ما گریه کنان خبر داد.شیعتی...
کَیفَ أَسْتَسْقی لِطِفْلی فَاَبَوْا أَن یرْحَمُونی (1)/کاش روز عاشورا همه بودید و تماشا میکردید من به این مردم رو زدم برای بچه ام آب خواستم به آنها گفتم سرِ من منت بذارید ولی آنها به من رحم نکردند...
بچه ام را جلوی لشگر گرفتم گفتم ,ببینید ببینید گلم رنگ ندارد/اگر آمده میدان سرِ جنگ ندارد/گلم سرخ و سفیده/ازش قطعِ امیدِ/آبش بدبد میمیره/آبش ندید میمیره/به من رحم کنید...حرمله تیر سه شعبه را رها کرد...
-------------------------------------
1-از زبان خود سیدالشهداء نقل شده که فرمود: "شیعتى ما ان شربتم عذب ماء فاذکرونى او سمعتم بغریب او شهید فاندبونى". چنان که در خصائص حسینی شوشتری آمده است
مرحوم کفعمى در مصباح، از حضرت سکینه (س) روایت مى کند که چون پدرم کشته شد آن بدن نازنین را در آغوش گرفتم و حالت اغما و بیهوشى برایم روى داد، در آن حال شنیدم پدرم مى فرمود:
شِیعَتِی مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَی عَذْبٍ فَاذْکُرُونِی
أَوْ سَمِعْتُمْ بِغَرِیبٍ أَوْ شَهِیدٍ فَانْدُبُونِی‏
وَ أَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیرِ جُرْمٍ قَتَلُونی
وَ بِجَرد الخَیلِ بَعْدَ القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
لَیتَکُم فی یوْمِ عاشُورا جمیعاٌ تَنْظُرونی
کَیفَ أَسْتَسْقی لِطِفْلی فَاَبَوْا أَن یرْحَمُونی
و سَقَوهُ سَهْمَ بَغْىٍ عِوَضَ الماءِ المَعینِ
یا لَرُزْءٍ وَ مُصابٍ هَدَّ أرْکانَ الحَجِونِ
وَیلَهُم قَدْ جَرَحُوا قَلْبَ رَسُولِ الثَّقَلَینِ
فَالْعَنُوهُم مَا اسْتَطَعْتُم شِیعَتِى فِى کُلِّ حِینٍ
موسوى وادقانى، سید احمد، یاران کوچک امام حسین علیه السلام، ص 132؛ به نقل از اسرار الشهادة، فاضل دربندى، ص 462؛ دمعه الساکبه، ملا باقر بهبهانى، ص 350؛ معالى السبطین، محمد مهدى، مازندرانى، ج 2 ص 31.
اینگونه نیز نقل شده است:
شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی